> طرح تاسيس دانشگاه علوم پزشکي فاطميه به سرعت مورد موافقت رهبري قرار گرفت و به> فرمان ايشان هيئت امناي دانشگاه متشکل از چند روحاني متنفذ منصوب شدند و دولت> نيز موظف به حداکثر همکاري با اين مجموعه گرديد. اعطاي قطعه زمين بزرگي در جنوب> غربي قم و تخصيص اعتبارات کلان دولتي براي ساخت پرديس دانشگاه و همچنين صدور> فوري همه ي مجوزهاي لازم بخش کوچکتر همکاري دولت با تشکيلاتي بود که عملاً> خصوصي محسوب مي شد. اما بخشش سخاوتمندانه تر هنوز در راه بود. دانشگاه تازه> تاسيس نيازمند بيمارستاني براي آموزش باليني دانشجويان خود بود و بر کدام> بيمارستان بهتر از بهشتي مي توانست انگشت نهد؟ اينگونه بود که فعالترين و مدرن> ترين مرکز درماني قم نيز به دانشگاه علوم پزشکي فاطميه هديه شد تا تبديل به> مرکز آموزشي درماني ويژه ي بانوان شود





> ايام رونق بيمارستان ناگهان به سر آمده بود. اغلب پرسنل مذکر و کادر درماني> بيمارستان به سرعت اخراج و برخورد با اعتراضات برخي از آنان نيز به وزارت> اطلاعات و زندان اوين محول شد. در دوره ي جديد مقرر بود که فقط پزشکان، کادر> درماني و کارکنان زن آنهم پس از تاييد صلاحيتهاي اخلاقي و عقيدتي در بيمارستان> شاغل باشند و تنها به مراجعين و بيماران زن سرويس داده شود. گردانندگان پنهان> نمي کردند که طرح تبديل بيمارستان بهشتي را به مرکز درماني منحصر به فردي که در> آن جداسازي جنسيتي به معناي مطلق رعايت شده، در سر دارند و منتظر سرازير شدن> خيل مرضات مومنه از سراسر جهان اسلام به اين الگوي تمام و کمال اسلام فقاهتي> بودند. اما آنچه در عمل روي داد، خلاف انتظار آنان بود. استقبال مردم از اين> طرح نااميد کننده و روند مراجعه ي بيماران روز به روز رو به کاهش بود تا بدانجا> که بيمارستان در اغلب اوقات با کمتر از ده درصد از ظرفيتش که آن هم به بخش زنان> و زايمان محدود مي شد، مشغول سرويس دهي بود. در اين شرايط آماده ي سرويس نگه> داشتن تعداد زيادي تخت درماني هميشه خالي هزينه ي گزافي بر بيمارستان تحميل مي> کرد، و لذا گردانندگان چاره ي کار را در حذف و ادغام بخشها و کاستن مکرر از> تعداد تختهاي فعال ديدند و ادامه ي اين روند سرانجام بهشتي را با ساختمان عظيم> و تاسيسات گسترده اش، به مرکزي کوچک و محقر بدل کرد. طنز روزگار بود که با> رسيدن دانشجويان دانشگاه فاطميه به مقطع باليني، آنها با مشکل کمبود شديد بيمار> مواجه بودند. اين مشکل چنان حاد و لاينحل بود که مسئولان وقت دانشگاه را ناچار> به اتخاذ تصميمي غريب اما اجباري کرد. آنان از خير جداسازي جنسيتي که انگيزه و> هدف انحصاري و اوليه تاسيس دانشگاه فاطميه اعلام شده بود، گذشتند و دست به> دامان شبکه ي دولتي بهداشت و درمان قم شدند تا بيمارستانهاي غير آموزشي دولتي> قم دانشجويان دانشگاه را بپذيرند و آموزش باليني آنها را عهده دار شوند. با> تثبيت اين روند، طرح "آموزش پزشکي همگن" به دست فراموشي سپرده شد و فاطميه نيز> به عنوان دانشگاهي که فقط دانشجوي دختر مي پذيرفت و خصوصي بودنش مانعي در جهت> استفاده ي مستمر از اعتبارات دولتي محسوب نمي شد، به کار خويش ادامه داد.> بيمارستان بهشتي نيز کاملاً از مجموعه ي درمان شهر حذف شده و به آرامي به سوي> متروکه شدن پيش رفت.